Selamat Datang, Ramadhan yang dirindui.

Malam 1 Ramadhan:

Umi cik Iman bawak Mat, Beby dengan Cik Iman pi masjid feveret dia kat UPM. Dia suka sebab ada tazkirah. Begitu lah alamatnyer setiap tahun. Kalau nak pi solat terawih, nak kat situ jugak, tak mo tempat lain. Cik Iman ikut jer kehendak bonda tercinta ai ceh.

Tapi sayang Cik Iman tak leh puasa lak. Umi heret gak cik Iman pi masjid nak dengar tazkirah. Cik Iman pasrah jer.

So apa yang Cik Iman buat kat belakang jemaah-jemaah yang tengah solat? Jaga anak diorang. Adeh. Tetiba lak Cik Iman jadi babysitter tak bertauliah.

Malam 2 Ramadhan:

Hari nie pun tak leh puasa tapi Umi cik Iman mengheret cik Iman pi masjid kesayangannyer. Sempat la berbuka bersama dengan para jemaah lain.

Time solat Maghrib, cik Iman kena jadi tukang basuh pinggan. Tak kisah la kan, bukannyer ada keje lain pun. Alang-alang kita datang dengan muka tak malu tak leh puasa pastu makan makanan yang masjid bagi free-free tu, baik cik Iman basuh pinggan. Tak de la rasa bersalah, ye dak.