Mangaka

Masa zaman sekolah dulu, setiap kali cikgu suruh isi kad 001 (ala, kad peribadi pelajar tu la, sebab cikgu malas nak tulis satu-satu so dia bagi satu kelas terus ekeke), mesti ada bahagian dia tanya pelajar nak jadi apa bila besar nanti. Ada tiga baris yang pelajar kena isi, so ada tiga pekerjaan nak kena fikir.

Antara pekerjaan yang pernah Cik Iman tulis dalam ruangan tu, berbeza ikut tahun:

1. Pelukis komik atau mangaka kalau yang fanatik komik Jepun
2. Guru
3. Ustazah (amboih berangan lebih Cik Iman nie)
4. Fashion Designer
5. ??? tak ingat kalau ada lagi ke

Tapi paling top sekali mesti pelukis komik. Setiap tahun cikgu suruh isi, "PELUKIS KOMIK" mesti ada dari darjah satu sampai tingkatan 5. Sepanjang Cik Iman membesar, seingat Cik Iman la, satu family tahu Cik Iman suka melukis, suka baca komik Jepun, semua pasal seni, tu mesti bagi kat Cik Iman. Bukannya tak de orang lain dalam family Cik Iman yang tak boleh melukis, malah ada yang pernah kerja melukis untuk salah satu majalah komik di Malaysia. Cumanya Cik Iman lebih suka melukis untuk kepuasan sendiri, bukannya nak buat duit, walaupun letak pekerjaan nak jadi pelukis komik. Sebab Cik Iman sedar, tak ramai yang berminat nak baca apa yang Cik Iman buat ahaks Buat citer merepek ajer kejenya. Lagipun, berapa kerat sangat gaji pelukis komik kat Malaysia nie (hatta kat Jepun sana pun susah, nie kan pulak sini, ye tak)

Tapi tu tak semestinya Cik Iman lupakan "impian" yang tak berapa nak jadi impian nie. Melukis tetap melukis beb. Takat jadi hobi nak hilang stress la kan. Tapi masalahnya, setiap kali baca komik dari artis-artis lain, pergh, rasa nak melukis komik dalam diri Cik Iman membuak-buak. Berdebar-debar. Rasa excited sebab kita pun nak lukis komik gak. Boleh kata nak dapat semangat nak melukis bagi Cik Iman nie bukan susah sangat. Baca komik orang lain dah cukup. Tengok cover pun jadi la.

Tapi bila nak melukis, tak de pulak jadi komik. Jadi macam contengan budak-budak kecik kat atas dinding mak diorang. Serious. Arrggghhh.

Cik Iman jeles bila tengok mangaka/pelukis boleh kontrol pen, pensil, dakwat, apa-apa je la yang diorang pakai nak lukis atas kertas. True skills tu haa. Bukan macam zaman sekarang, lukis digital, nak padam senang, jimat kertas sume.

Teringat zaman Cik Iman hantar komik lukisan Cik Iman yang entah hapa-hapa kat majalah Kreko dulu. Rasa bangga la (ehem) bila dipublish (padahal dia publish anything yang pembaca submit pun, tak de saingan langsung agaga so yang buruk pun dia publish). Kelakar tol la Cik Iman nie. Biasa la, budak yang terlampau excited ahaks.

Agaknya sebab Cik Iman lukis secara digital, Cik Iman makin jadi tak berani nak melukis pakai kertas sebab takut buat silap. Ye la, mana ada Ctrl+Z kat atas kertas. Cik Iman tak berani nak kreatif sejak melukis digital ea. Tapi nie bergantung pada orang jugak la kan. Orang lain guna apa-apa pun, idea macam air terjun, Cik Iman punya lak macam kena tunggu kura-kura nak melintas jalan ades.

Sabor je la~